Επισκέπτης ονείρου…
Χθες βράδι σε είδα στο όνειρο μου. Μάλλον είναι μια από εκείνες τις στιγμές που ένοιωσες το πως αισθάνομαι. Σε σκεφτόμουνα χθες και μου έλειπες πολύ.
Ήρθες και τρύπωσες στα όνειρα μου. Και ήμουνα τόσο χαρούμενη που σε είδα. Ήσουνα εκεί μαζί μου. Υπήρχε τόσος κόσμος τριγύρω αλλά δεν είχε καμία σημασία. Εγώ όπως πάντα πιο μαζεμένη. Σου έλεγα ‘ντροπή θα μας δουν’. Εσύ ήσουνα στο ‘δεν με νοιάζει για αυτούς, δεν φοβάμαι να δείξω αυτό που νοιώθω’. Θυμάσαι; Μου το είχες πει ενώ χαζεύαμε την θάλασσα.
Με πήρες αγκαλιά λοιπόν και έκανες και τόσες χαζομάρες για να με κάνεις να γελάσω. Πόσο μου άρεσε αυτό. Μαζί μπορούσαμε να κάνουμε συζήτηση γύρω από το πιο σοβαρό θέμα ή να χαζολογάμε σαν μικρά παιδιά. Μπορούσα να σου μιλήσω για ότι νοιώθω, όπως νοιώθω χωρίς να φοβάμαι πως δεν θα καταλάβεις.
Διαβάστε το άρθρο εδώ